تخمین ارزش در معرض خطر شاخص صنایع بورسی با استفاده از مدل garch چند متغیره در بورس اوراق بهادار تهران

دیدگاه کیفی متعدد در مورد ریسک بازار مطرح شده است. به عنوان مثال، چه نوع از ریسک وجود دارد. بدیهی است دانستن ویژگی ریسک¬های بازار مهم است. با این حال، ادبیات کمی در خصوص ریسک، بسیار اندک است. برای اندازه¬گیری ریسک بازار، از روش ارزش در معرض ریسک (var)، که دارای مزیت جامع و دوره¬ای بودن است استفاده شده است. در این پژوهش ارزش در معرض خطر (var) پرتفویی از چهار شاخص صنعت در بورس اوراق بهادار تهران شامل فلزات اساسی، پتروشیمی، قند و سیمان می¬پردازیم. به همین منظور برای تخمین ماتریس کواریانس شرطی از مدل¬های گارچ چندمتغیره¬ی پارامتریک استفاده می¬کنیم. به این صورت که ابتدا یک الگوی سیستم معادلات را به منظور تعریف ارتباط متقابل بین متغیرها تشکیل می¬دهیم. معادلات این الگو شامل وقفه¬های دیگر متغیرها نیز می¬باشد. سپس با استفاده از سه مدل تصریح واریانس شرطی، یعنی vech، bekk و ccc به تخمین ماتریس کواریانس شرطی با دو فرض نرمال بودن توزیع بازده دارایی¬ها و دارا بودن توزیع t- استیودنت برای آن¬ها می¬پردازیم. پس از تخمین تمامی حالات و مقایسه¬ی معیارهای اطلاعاتی، بهترین وقفه برای هر مدل انتخاب می¬شود. سپس پرتفوی فلزات را یکبار با اوزان بهینه و بار دیگر با اوزان مساوی تشکیل داده و ارزش در معرض ریسک آن¬ها محاسبه و با هم مقایسه شده¬اند. در پایان نیز از طریق آزمون پس¬نگر مبتنی بر تابع زیانو آزمون نسبت شکست¬های احتمالی کوپیک، دقت مدل¬های var بررسی شد. تمامی مدل¬ها از لحاظ آماری پذیرفته شده و قابل قبول هستند. نتایج نشان می¬دهد وقتی از اوزان بهینه برای تشکیل پرتفوی استفاده می کنیم، در سطح اطمینان 95%، مدل vech و در سطح اطمینان 90%، مدل bekk، تخمین مناسب تر و کم ریسک تر را نسبت به بقیه ارائه می دهند. با استفاده از اوزان بهینه در سطح اطمینان 95%، مدل bekk با تفاوت کمی از مدل ccc، مدل بهتر شناخته می شود، که این در حالی رخ می دهد که دقت مدل ccc و vech از مدل bekk بیشتر است. . نکته¬ی جالب توجه، بهتر نبودن همیشگی استفاده از اوزان بهینه به عنوان جایگزین اوزان مساوی می¬باشد و باید با توجه به نوع مدل انتخاب صورت گیرد.